This article is more than 1 year old
پناهنده هزاره در سوان هیل ویکتوریا؛ از آتش‌نشانی محبوب تا تقلا برای یک‌جا شدن با خانواده
روح‌الله حسینی وقتی خبر دریافت اقامت دایمش را بعد از ۱۱ سال زندگی در آسترالیا دریافت کرد، به حیاط پشتی خانه‌اش رفت و از ته دل فریاد زد. اما در ایران، همسر و دختر سه‌ساله‌اش کمتر از سه ماه وقت دارند و بعد باید به افغانستان برگردند.
نشر شده در ساعت
توسط Tys Occhiuzzi, Sam Anwari
منبع: SBS
Image: روح‌الله حسینی، پناهنده هزاره ساکن سوان هیل، از هفت سال بدین‌سو در ایستگاه خدمات اضطراری ایالتی محل خود داوطلب بوده است. (SBS)
روح‌الله حسینی که در میان داوطلبان در ایستگاه کوچک خدمات اضطراری ایالتی (SES) در سوان هیل ایستاده است، مردی آسوده‌خاطر به نظر می‌رسد.
او با دوستانش می‌خندد، جوک‌هایی را با واژه‌ها و ناسزاهای عامیانه آسترالیایی رد و بدل می‌کند.
اما این پناهنده هزاره از زمان ترک زادگاهش در ولایت غزنی افغانستان، در یک سفر طولانی بوده است.
آقای حسینی در سال ۲۰۱۰ به اندونیزیا رسید و ۱۴ ماه طول کشید تا کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان (یوان‌اچ‌سی‌آر) او را به عنوان پناهنده بشناسد.
در ۲۰۱۲، وقتی تلاش کرد با یک قایق ماهی‌گیری خود را به آسترالیا برساند، از بازداشتگاه‌های داروین و پرت سر درآورد.
او ابتدا در یک خانه دولتی در آدلاید ساکن شد و سپس در سال ۲۰۱۳ به شهر سوان هیل ویکتوریا نقل مکان کرد.
این شهر که در کنار دریای ماری در مرز با نیوساوت‌ولز واقع شده، محل زندگی مهاجرانی از اندونیزیا، مالزیا، فیجی، سریلانکا و هند است.
روح‌الله حسینی و دوستش مهنوز صادقی هر دو روی یک قایق به آسترالیا آمدند. Source: SBS
او به اس‌بی‌اس می‌گوید: «این یک خانواده دوم است.»
او می‌افزاید: «در ۱۱ سالی که زندگی خود را در انتظار یک تکه کاغذ، یک ویزه دایم، در بلاتکلیفی گذرانده‌ام، اگر داوطلبان اس‌ای‌اس را کنارم نداشتم، شاید حالا این‌جا نبودم که با شما صحبت کنم.»
سال گذشته وقتی سیل ویرانگری سراغ این منطقه آمد، حسینی ماه‌ها کار و زندگی‌اش را رها کرد تا به سیل‌زدگان کمک کند و حتا در شب کریسمس و سال نو مصروف کمک‌رسانی به مردم و اطلاع‌رسانی به جامعه پناهنده در محل بود.
حسینی می‌گوید که بودن در اس‌ای‌اس کمکش کرده ۱۱ سال بی‌سرنوشتی را در آسترالیا پشت سر بگذارد. Source: SBS
دمین هاویسون، مسئول واحد اس‌ای‌اس در سوان هیل، اولین شبی را که حسینی برای کار داوطلبانه حاضر شد، به یاد می‌آورد: «او خودش را معرفی کرد و گفت که مایل است با ما همکاری کند.»
او می‌افزاید: «فکر کنم همه از او خوش شان آمد. او آن عیاری را در خود داشت، آن حس شوخ‌طبعی را که همه از آن لذت می‌بردند، پس بلی، جای او در واحد ما بود.»
لس مک‌فی، شهردار سوان هیل، حسینی را یک «نمونه عالی» از آنچه جامعه چندفرهنگی می‌تواند برای این شهر به ارمغان آورد، توصیف می‌کند.
مک‌فی می‌گوید: «با توجه به آنچه روح‌الله به این جامعه پس داده، به‌خوبی شایسته شهروندی آسترالیا است. من در واقع برای او یک معرفی‌نامه نوشتم.»
لس مک‌فی، شهردار سوان هیل، می‌گوید که حسینی خدمات قابل ملاحظه‌ای به این شهر کرده است. Source: SBS
اقامت دایم بعد از ۱۱ سال
حسینی در اواخر ماه سپتامبر امسال ویزه پناهندگی دایمی‌اش را دریافت کرد.
او یکی از حدود ۱۹ هزار و ۵۰۰ پناهنده دارنده ویزه‌های پناهندگی موقت بود که حکومت کارگر اوایل سال جاری اعلام کرد طی ۱۲ ماه به آن‌ها اقامت دایم می‌دهد.
آقای حسینی بعد از شنیدن خبر دریافت ویزه خود از زبان وکیلش، تلفون را گذاشت و به حیاط پشتی خانه دوید و از ته دل جیغ زد.
اما این خوشحالی زودگذر بود.
آن‌سوی آب‌ها در تهران، همسرش نوریه و دختر سه‌ساله‌اش یاسمین، فقط سه ماه وقت دارند که در ایران بمانند.
حسینی برای نخستین بار در اوایل سال جاری دخترش را از نزدیک ملاقات کرد. Credit: Supplied
او می‌گوید: «افغانستان توسط تروریستان بین‌المللی اداره می‌شود.»
«زنان حتا اجازه ندارند برای خرید بیرون بروند، چه رسد به ترک کشور... زندگی زنان در افغانستان یک جهنم محض است.»
دیوید هاکت، یکی از ساکنان محل، هر هفته جلسه‌ای برای مهاجران تازه‌وارد در سوان هیل دایر می‌کند.
او وضعیت حسینی و خانواده‌اش را «از نظر جسمی و روحی خسته‌کننده» توصیف می‌کند.
او می‌گوید: «ما قبلاً [برای نوریه و یاسمین] درخواست ویزه بشردوستانه داده‌ایم... اما برای اطمینان و ادامه پیشرفت در وضعیت او، باید آن را تحت پوشش ویزه بشردوستانه اتحاد مجدد خانواده بیاوریم. هزینه آن فقط برای دو نفر حدود ۱۱ هزار دالر است.»
هاکت نگران این است که نوریه و یاسمین مجبور شوند برای رسیدگی به درخواست ویزه شان از سوی وزارت امور داخله تا ۱۸ ماه منتظر بمانند.
دیوید هاکت هر هفته برای پناهندگان تازه‌وارد در سوان هیل جلسه خوشامدگویی دایر می‌کند. Source: SBS
او می‌گوید: «فکر می‌کنم همه نیاز به یک خانواده دارند. او بخش جدایی‌ناپذیری از جامعه ما بوده است و مطمئناً به همان اندازه که از جامعه سوان هیل دریافت کرده، پس داده است.»
«فکر می‌کنم که او کاملاً حق دارد که خانواده‌اش را در کنار خود داشته باشد.»
شهردار مک‌فی می‌گوید: «چیزهایی هستند که ما قدر آن‌ها را نمی‌دانیم.»
«ما می‌توانیم هر روز خانواده خود را ببینیم، اما او باید سه سال صبر کند تا حتا بتواند دخترش را ملاقات کند.»
حسینی در کنار همسرش نوریه و دخترش یاسمین در ایران Source: Supplied
«برای تمام آن افراد دیگر، پناهندگان دیگر، دعا می‌کنم که در اسرع وقت ویزه‌های خود را دریافت کنند، تا آن‌طور که همه انسان‌ها باید، به خانواده‌های شان ملحق شوند.»
بيشتر بخوانيد
چطور می‌توان در نیروی آتش‌نشانی داوطلب شد؟
پاسخ وزارت داخله
وزارت امور داخله آسترالیا در پاسخ به اس‌بی‌اس نیوز نوشته است که «به دلیل الزامات حفظ حریم خصوصی، در مورد پرونده‌های انفرادی اظهار نظر نمی‌کند».
یک سخنگوی این وزارت گفته است: «زمانی که صرف رسیدگی به درخواست‌های ویزه خانوادگی می‌شود، می‌تواند بسته به شرایط انفرادی هر پرونده متفاوت باشد.»
او افزوده است که حکومت کارگر یک دستورالعمل قبلی وزارت‌خانه را درخواست‌های ویزه خانوادگی پناهندگانی را که با قایق به آسترالیا آمده‌اند در ته فهرست اولویت قرار می‌داد، لغو و جایگزین کرده است.
به اشتراك بگذاريد
