ابعادش کوچک‌تر از ۱۰سانتی‌متر است، اما این فلز کوچک یک تهدید بزرگ به حساب می‌آید. حالا این قطعه در مسیری ۱۴۰۰ کیلومتری از پشت یک کامیون به بیرون افتاده و گم شده است.
دکتر اندرو رابرترسون افسر ارشد بهداشت و رئیس شورای رادیولوژی استرالیای غربی توضیح می‌دهد: «این یک منبع سزیم ۱۳۷ است. به وضوع بخاطر تشعشعات رادیواکتیو بتا و گاما، این ماده باید یک نگرانی جدی به حساب بیاید.»
به گفته مسئولان، این کپسول درون یک «گیج» قرار داشته که معمولا در معدن و سایر صنایع برای اندازه‌گیری چگالی استفاده می‌شود.
La piccola capsula contenente cesio-137 radioattivo è stata smarrita durante il trasporto tra un sito minerario a nord di Newman e le parti nord-orientali di Perth tra il 10 e il 16 gennaio. Credit: Department of Fire and Emergency Services WA
اما حالا قطعه رادیواکتیو، گم شده است.
مقامات می‌گویند که قطعه رادیواکتیو در تاریخ ۱۰ ژانویه از یک معدن در نزدیکی نیومن در منطقه پیلبارا خارج شد و در روز ۱۶ ژانویه به انبار شرکت حمل‌ونقل در حومه پرت رسید.
سپس جعبه‌ای که تصور می‌شد منبع رادیواکتیو را در خود جای داده در انبار قرار گرفت و تا ۹ روز بعد ، کسی متوجه گم شدن این کپسول نشد.
مقامات بر این باورند که گیج در اثر ارتعاشات سفر از بین رفته و کپسول رادیواکتیو به سادگی از آن خارج شده است.
اندرو رابرتسون می گوید این قطعه مطابق با مقررات ایمنی حمل و نقل بسته‌بندی شده است.
گفته می‌شود که به احتمال زیاد این منبع رادیواکتیو در جایی در امتداد بزرگراه بزرگ شمالی، بین پیلبارا و پرت سقوط کرده است.
این مسیر ۱۴۰۰ کیلومتر وسعت دارد و این اتفاق، مانند این است که فردی در انبار کاه بسیار بزرگی به دنبال یک سوزن رادیواکتیو باشد.
مقامات اکنون در حال انجام بررسی های تشعشعی برای محدود کردن منطقه جستجو هستند و همچنین از داده‌های جی‌پی‌اس برای ردیابی مجدد مسیر کامیون استفاده می‌کنند.
داریل ری، سرپرست دپارتمان آتش نشانی و خدمات اضطراری استرالیای غربی، می‌گوید که جستجو به صورت استراتژیک و با تمرکز بر مناطق پرجمعیت در حومه شهری، جایی که خطر بیشتر است، انجام می‌شود.
جست‌و‌جو در حال حاضر به دلیل کمبود تجهیزات با مشکل مواجه شده است و از کشورهای مشترک المنافع و سایر ایالت‌ها خواسته شده است که فورا تجهیزات بیشتری ارائه دهند.
داریل ری می‌گوید که با استفاده از آشکارسازهای تشعشع، آنها نیازی به جستجوی کل ۱۴۰۰ کیلومتر با پای پیاده نخواهند داشت.
نگرانی‌های جدی وجود دارد که کپسول ممکن است به دور از جاده پرتاب شده باشد، یا حتی در لاستیک گیر کرده و دورتر رفته باشد.
در فاصله یک متری و در مدت یک ساعت، این ماده، تشعشعی معادل ۱۰ اشعه ایکس منتشر می‌کند.
اگر کسی آن را لمس کند، احتمالا دچار سوختگی ناشی از تشعشع و در نهایت بیماری خواهد شد. حتی ممکن است، لمس آن منجر به سرطان شود.
دکتر رابرتسون به مردم هشدار می‌دهد که اگر کپسول را پیدا کردند، باید دور بمانند و با اورژانس تماس بگیرند.
در حالی که ممکن است این تشعشعات اثرات فوری بر سلامتی نداشته باشد، اما اگر نزدیک به بدن باشد، ممکن است به سرعت در یک دوره زمانی کوتاه با آثار آن روبرو شوید. بنابراین ما امیدواریم کسی کار اشتباهی انجام ندهد.اندرو رابرترسون افسر ارشد بهداشت و رئیس شورای رادیولوژی استرالیای غربی
پلیس این حادثه را تصادفی دانسته و گفته است که وقوع جرم محتمل نیست.
اما سوالاتی در مورد اینکه چگونه چنین اقلامی می توانند به سادگی از بدنه خود خارج شوند، مطرح شده است.
لورن استین از خدمات تشعشعی استرالیای غربی می‌گوید که قبلا چنین چیزی را نشنیده است.
سازمان ریوتینتو در بیانیه‌ای می‌گوید که برای انتقال این کپسول، یک مسئول متخصص مواد رادیواکتیو استخدام کرده است.
این سازمان می‌گوید که اکنون با شورای رادیولوژی، پیمانکاران و خدمات اورژانس برای جستجو همکاری می‌کند.
