قلمرو پایتخت استرالیا پس از لغو ممنوعیت ۲۵ ساله قانونگذاری در مورد این موضوع در پارلمان فدرال، اوایل سال آینده رایزنی های جامعه را در مورد قوانین مرگ داوطلبانه، آغاز خواهد کرد.
این در حالی است که همه ایالت‌های استرالیا قبلاً این عمل را قانونی کرده یا تا سال ۲۰۲۳ به این کار اقدام خواهند کرد.
تصویب لایحه حقوق قلمرو، شادی سناتورها، مدافعان و نمایندگان سیاسی قلمرو پایتخت استرالیا و قلمرو شمالی را در پی داشته است.
مدیر عامل سازمان وکلای استرالیایی برای حقوق بشر یا Australian Lawyers For Human Rights، نیکلاس استوارت معتقد است که قلمروها و سرزمین‌ها تحت تسلط دولت فدرال بوده اند چرا که قانون اساسی ما می گوید که دولت مشترک المنافع قدرت وضع قوانین برای مناطق را دارد.
وی می‌گوید: "قانون اساسی ما می گوید که دولت مشترک المنافع قدرت وضع قوانین برای مناطق را دارد. قانون اساسی ما بیان می کند که دولت مشترک المنافع این قدرت را دارد که برای سرزمین ها قوانین وضع کند. این بدان معناست که وقتی سرزمین ها سعی می کنند قوانینی وضع کنند که ممکن است با دولت ناسازگار باشد دولت وقت استرالیا این قدرت را دارد که آن قوانین را نادیده بگیرد."
این تحریم، پس از اینکه قلمرو شمالی اولین حوزه قضایی شد که مرگ آسان داوطلبانه یا euthanasia را در سال ۱۹۹۵ قانونی کرد، توسط دولت فدرال وضع شد.
این بدان معنا بود که این قلمرو نمی‌توانست قوانین مورد نظر خود را اجرا کند و در نتیجه این قانون نادیده گرفته شد.
مورد مشابه زمانی رخ داد که دولت فدرال، قلمرو پایتخت استرالیا را از قانونگذاری ازدواج همجنسگرایان منع کرد.
آقای استوارت می‌گوید زمانی که روند قانونی واضحی در سراسر کشور وجود دارد، نباید قلمروها را از آنها مثتسنی کرد.
همچنین پیتر سینگر، فیلسوف اخلاق‌گرای استرالیایی و استاد Bioethics در دانشگاه پرینستون، می‌گوید تفاوت‌هایی بین مرگ داوطلبانه، غیرارادی و غیرارادی کمک‌شده وجود دارد که باید به آنها توجه کرد.
"اگر بخواهید این تفاوت را بین داوطلبانه، غیرداوطلبانه و غیرارادی ترسیم کنید واقعاً یک تمایز سه گانه وجود دارد."
آقای سینگر می‌گوید اتانازی غیرداوطلبانه درباره کسی انجام می‌شود که قادر به رضایت دادن نیست. مثال احتمالی آن نوزاد تازه متولد شده‌ای است که بیماری کشنده‌ای دارد و قطعا در عرض چند ماه با تحمل دردهای زیادی از بین خواهد رفت اما پزشکان امروز، هرگونه حمایتی را برای زنده نگه داشتن او می‌کنند.
آقای سینگر می‌گوید اکنون که این منع برداشته شده است، قانونگذاران باید شروع به پرسیدن سؤالات دشوار کنند.
مثل اینکه چرا مردم باید فراتر از مرحله‌ای که فکر می‌کنند زندگی‌شان دیگر ارزش زیستن ندارد رنج ببرند، در حالی که پیش‌بینی پزشکی نیز این باشد که حال فرد بهتر نمی‌شود و فقط بدتر می‌شود و احتمالاً به زودی خواهد مرد.
نیو ساوت ولز آخرین ایالتی بود که قانون مرگ آسان داوطلبانه را در ماه مه سال جاری پذیرفت، و مدیر عامل سازمان «مرگ باعزت» یا Die With Dignity معتقد است که این اصلاحات کمی آرامش به همراه داشته و حقوق قلمرو را احیا کرده است.
این چهارمین تلاش برای لغو این ممنوعیت ۲۵ ساله بود.
