نکات مهم
- آلرژی ها یکی از سریع ترین انواع بیماری های مزمن در استرالیا هستند که در حال رشد هستند و نرخ واکنش های مرگبار به آنها نیز در حال افزایش است.
- دولت به تازگی یک بودجه ۲۶.۹ میلیون دلاری برای ایجاد شورای ملی آلرژی و نخستین مرکز تحقیقات ملی کشور اعلام کرده است.
فیبی لینچ مادر دو فرزند است که در ملبورن زندگی می کند.
او همیشه در حالت آماده باش دائمی است زیرا پسر شش ساله اش اوئن به لبنیات، بادام زمینی و تخم مرغ حساسیت غذایی دارد.
او می گوید که بخش قابل توجهی از زندگی خانواده او به دلیل اقدامات محافظتی که باید انجام دهند، معطوف این امر می شود.
او گفت: «شما باید به طور مداوم از مواد غذایی و آنچه در اطراف شما وجود دارد آگاه باشید. همیشه باید برچسب چیزها را بررسی کنید. بسیاری از تولیدکنندگان مواد خود را به طور منظم تغییر می دهند. بنابراین چیزی که ممکن است ایمن باشد، ظرف چند ماه ممکن است خطرناک باشد. این بسیار استرس زا است».
این نوع مراقبت و نگرانی بیش از حد برای بسیاری از خانواده های استرالیایی یک واقعیت است.
دستیار وزیر بهداشت فدرال جد کارنی می گوید استرالیا دارای اعتباری نه چندان دلچسب از منظر داشتن بالاترین سطح آلرژی در جهان است.
ماریا سعید مدیر عامل سازمان پشتیبانی آلرژی و آنافیلاکسی استرالیا می گوید که مردم بعضی مواقع در مورد آن شوخی می کنند - اما این موضوع خنده دار نیست.
در این میان، وقتی صحبت از آلرژی می شود، آلرژی غذایی ممکن است نخستین چیزی باشد که مردم به آن فکر می کنند، اما خانم کرنی می گوید که این موضوع به همین جا ختم نمی شود.
او گفت: «به عنوان مثال، تب یونجه (HAY FEVER) ۴.۶ میلیون استرالیایی یا حدود ۱۹.۳ درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد. سینوزیت مزمن دو میلیون نفر یا ۸.۴ درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد. آلرژی های دارویی نیز همواره گزارش شده است. آلرژی غذایی حدود ۱۰ درصد از نوزادان، ۴.۸ درصد از کودکان و دو درصد از بزرگسالان در استرالیا و نیوزیلند را تحت تاثیر قرار می دهد».
مراقبت بهداشتی مناسب برای آلرژی بسیار مهم است، و در این میان تجربه آن در برخی موارد می تواند کشنده باشد.
مرگ و میر ناشی از آنافیلاکسی در استرالیا از سال ۱۹۹۷ سالانه هفت درصد افزایش یافته است.
مکس ۱۵ ساله یکی از این موارد بود که جان خود را از دست داد.
مادرش، تامارا مک کنزی، می گوید که او واکنش آلرژیک شدیدی به گردو داشته است.
خانم مک‌کنزی می گوید درمان بهتر می توانست احتمالاً جان پسرشان را نجات دهد.
او گفت: «او دچار آسم ناگهانی شد و اکنون می دانیم که این گونه است که اکثر جوانان مبتلا به آلرژی غذایی به دلیل آنالفیلاکسی جان خود را از دست می دهند. او از اپی پن (Epipen) و ونتولین (Ventolin) خود استفاده کرد و با سطح اکسیژن ۱۰۰ درصد وارد بخش مراقبت های بهداشتی شد و قادر به گفتگو و توضیح دقیق بود. اما علیرغم این، وضع او وخیم شد و مراقبت بهتری از افراد متخصصی که باید دریافت کند، دریافت نکرد».
درمان بهتر دقیقاً همان چیزی است که دولت فدرال می گوید از آن حمایت می کند.
دولت به تازگی یک بودجه ۲۶.۹ میلیون دلاری برای ایجاد شورای ملی آلرژی و نخستین مرکز تحقیقات ملی کشور اعلام کرده است.
این مرکز توسط دانشیار کریستن پرت (Kirsten Perrett) مدیریت خواهد شد.
او می گوید که سیستم های بهتر مراقبت های بهداشتی یک اولویت کلیدی است.
همچنین برنامه هایی برای انجام آزمایش های بالینی در آینده برای حذف واکنش های آلرژیک یا درمان بهتر شدت آنها وجود خواهد داشت.
اما یک مدل جدید مراقبت ممکن است به دلیل فقدان متخصصان با تجربه در حوزه آلرژی برای مدیریت درمان مداوم آن، تحت تاثیر قرار گیرد.
و این در حالی است که جد کرنی می گوید که آنها با کمبود مواجه هستند.
او گفت: «در حال حاضر لیست انتظار برای اگزما در برخی مناطق تا چهار سال است و برخی از کلینیک های عمومی آلرژی نمی توانند بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک مزمن را ببینند، زیرا تعداد روزافزون افرادی که در معرض خطر آنافیلاکسی زندگی می کنند، در حال افزایش است».
ماریا سعید که اکنون رئیس جدید شورای آلرژی است می گوید که کار آنها بر آموزش و کارزارهای آگاهی بخش در سراسر کشور متمرکز خواهد شد، تا همه افرادی که در حوزه مدیریت و مراقبت از آلرژی فعال هستند در یک موقعیت قرار گیرند.
و این پیشرفتی است که بن، پدر مکس، از آن استقبال کرده است.
او در یک سخنرانی تکان دهنده در زمان اعلام رسمی این بودجه جدید توسط دولت، گفت که خانواده او امیدوار بودند بسیاری از کارها اکنون انجام شود و دولت ها و کل جامعه نقش خود را در این خصوص ایفا کنند.
